บท 924

เสิ่นเจ๋อซิงเพียงแค่จ้องมองหลิงชางด้วยสายตาเย็นชา ไม่เดินเข้ามาและไม่จากไป ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างนั้น

หลิงชางเริ่มตัวสั่นโดยไม่สามารถควบคุมได้

เมื่อเห็นเจี้ยนซือเฉินและคนอื่นๆ เดินไปไกลแล้ว เขาอยากจะวิ่งตามไป แต่ขาของเขากลับรู้สึกเหมือนถูกถ่วงด้วยตะกั่ว ไม่สามารถขยับได้แม้แต่น้อย

เสิ่นเจ๋อซิงคงรู้แล้วว...