บท 1082

ฉินเจียงเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

เขาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เหมือนโดนผีสิง

ไม่อยู่ดีๆในห้อง ออกมาเดินเล่นทำไม

แถมยังเห็นภาพที่ไม่อยากเห็น อยากจะโกรธก็โกรธไม่ได้

“คุณฉิน ไม่ขึ้นรถเหรอครับ?” จางเฮ่อรวบรวมความกล้าเรียกเขา

จริงๆแล้วที่พักสองที่อยู่ไม่ไกลกัน

แค่ระยะทางประมาณหนึ่งในสี่ของชั่วโมง

แต...