บท 1114

อันหน่วนก้าวเร็วกว่าโดเออร์ไปถึงหน้าต่างบานใหญ่

โดเออร์จ้องมองอันหน่วนอย่างแน่นหนา

อันหน่วนไม่ได้สนใจเขามานานแล้ว

สัปดาห์นี้ เธอทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน

หัวใจถูกกระตุ้นเล็กน้อย

แต่ก็ไม่กล้าปล่อยตัว

ทำได้เพียงมองอันหน่วนเงียบๆ

มองอันหน่วนเดินไปยังหน้าต่างบานใหญ่

อันหน่วนปิดหน้าต่าง

เมื่อกี้รีบร้อนเกินไป...