บท 117

อันหน่วนรู้สึกว่าเย่จิ่งฮวายบางครั้งก็เป็นคนโรคจิตจริงๆ

พูดอะไรว่า “รักเธอที่เกลียดความเลวร้าย”!

ไอ้นี่มันมีสามทัศนะที่ผิดปกติหรือเปล่า!

“นอนเร็วหน่อยนะ” เย่จิ่งฮวายยื่นมือมาลูบผมของอันหน่วน

ใบหน้าเต็มไปด้วยความเอ็นดู อ่อนโยนอย่างผิดปกติ

อันหน่วนรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ หลบออกไป

ในขณะนั้นก็อดไม่ได้ที่จะร...