บท 486

เย่จิ่งหวายยิ้มที่มุมปากเบาๆ

เขาใช้มือจับเท้าเล็กๆ ของอันหน่วน ขาวสะอาด นุ่มลื่น

ในขณะนั้นเขายังจูบที่ฝ่าเท้าเธอ

มันดูเซ็กซี่เกินไป

อันหน่วนขาอ่อน รีบจะดึงเท้ากลับ

แต่เย่จิ่งหวายจับไว้ไม่ปล่อย

“ทำอะไรน่ะ?” อันหน่วนเริ่มโมโห

“เท้าขาวๆ ส่งมาให้ขนาดนี้ ฉันจะไม่ได้กินสักคำเหรอ?” เย่จิ่งหวายยิ้มอย่างชั่ว...