บท 501

ส่งหมอออกไปแล้ว

อันหน่วนและเย่จิ่งหวายก็ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ

ทั้งสองคนนั่งอยู่บนโซฟาในห้องโถง มองตากัน

ช้าๆ

แล้วก็หัวเราะออกมาโดยไม่รู้ตัว

ไม่รู้ว่ากำลังหัวเราะกับความหวาดกลัวที่ผ่านไป

หรือหัวเราะที่รอดพ้นจากภัย

โดยรวมแล้ว

ความสุขและความหวานของทั้งสองคนอยู่ด้วยกันไม่ปิดบังเลย

เย่จิ่งหวายพูดว่า “ฉั...