บท 532

ดิ๋จื่อเหยาเหนื่อยมากจริง ๆ

กู๋เหยียนเฉิงกอดเธอ ปลอบเธอ อีกสักพักก็ได้ยินเสียงหายใจที่สงบของดิ๋จื่อเหยา

กู๋เหยียนเฉิงตรวจสอบซ้ำหลายครั้งจนกระทั่งดิ๋จื่อเหยาหลับสนิท เขาจึงลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและขับรถออกจากบ้านตระกูลกู๋

เขาโทรหาคนที่สถานกักกันในขณะขับรถ

จากนั้นเขาก็โทรหาอันหน่วน “ออกมา!”

อันหน่วนวางโท...