บท 592

ในคุก

อันหน่วนไม่พูดอะไรอีกสักคำ

หันหลังเตรียมจะเดินออกไป

สำหรับกู้เหยียนเฉิง สิ่งที่ควรพูดก็พูดไปหมดแล้ว

ไม่มีอะไรที่จะทำให้เธอรู้สึกอาลัยอาวรณ์อีกต่อไป

คนนี้จะถูกลบออกจากชีวิตของเธอตั้งแต่ตอนนี้

เธอคิดว่า

ความเศร้าสลดที่สุดของคนไม่ใช่การเกิดหรือการตาย

แต่เป็นการหายไปจากใจของคนอื่นอย่างสิ้นเชิง

เธอ...