บท 672

อันหน่วนจ้องมองชายตรงหน้าอย่างตรงๆ

คนนี้... ไม่ใช่อยู่ที่สนามบินเหรอ?!

แต่ตอนนี้กลับปรากฏตัวต่อหน้าเธออย่างกะทันหัน!

อันหน่วนจ้องมองเย่จิ่งฮวาย

มีความโกรธอยู่บ้าง

แต่ยอมรับเถอะ ความรู้สึกที่มากกว่านั้นคือความดีใจ

แต่เธอต้องรักษาความสงบไว้

ในขณะที่เธอกำลังเตรียมจะพูด

ร่างกายถูกโอบกอดอย่างแรงเข้าไปในอ...