บท 757

ในห้องที่เงียบสงบ

เงียบ เงียบ เงียบตลอดเวลา

เหมือนคนแปลกหน้าสองคนที่ไม่มีความเกี่ยวข้องกันนอนอยู่บนเตียงเดียวกัน

แม้แต่อากาศก็รู้สึกแปลกไป

“เย่จิ่งหวาย” อันหน่วนเรียกเขาขึ้นมา

“อืม” เย่จิ่งหวายตอบรับเสียงหนึ่ง

แม้จะเหนื่อยล้ามาก แต่ก็ยังไม่หลับ

“ต้องทำอย่างไรถึงจะจากกันด้วยดี” อันหน่วนถาม

ถามเขาด้วย...