บท 942

ดิ จื่อหนาน หัวเราะ

หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

เสียงหัวเราะก้องกังวานในโกดังที่ว่างเปล่า

ท่าทางขณะหัวเราะนั้นดูน่ากลัวอย่างยิ่ง

ช่วงเวลาที่หลบหนีทำให้ ดิ จื่อหนาน ไม่มีภาพลักษณ์ใดๆ เหลืออยู่เลย จากที่เคยดูดี ตอนนี้เหลือเพียงความทรุดโทรม

เธอใช้เวลานานกว่าจะควบคุมอารมณ์ได้ แล้วพูดอย่างดุเดือดว่า “อันหน่วน, ...