บท 124

หมิงซีไม่เคยคิดเลยว่าปฏิกิริยาแรกของฟู่ซือเยี่ยนจะคิดว่าเธอกำลังเล่นตลก

หัวใจเหมือนถูกมีดนับไม่ถ้วนแทงเข้าไป ความเจ็บปวดที่แสนทรมาน

แต่เธอไม่มีเวลาสงสารตัวเอง ไม้ที่มีหนามยังคงทิ่มที่ท้องน้อยของเธอ เธอต้องทำให้เขาเชื่อเธอให้ได้

หมิงซีดึงริมฝีปากที่ถูกฉีกขาด เลือดผสมกับน้ำตา พูดเสียงแหบว่า “ฉันไม่ได้...