บท 142

หมิงซีคิดว่านี่เป็นเสียงที่ไพเราะที่สุดในโลก เธอคว้าบัตรจากมือของฟู่ซือเยี่ยนแล้วตบลงบนโต๊ะอย่างแรง

“ต้องการ!”

ทันใดนั้น ร่างที่สูงสง่าของฟู่ซือเยี่ยนก็แข็งทื่อ

ไม่นาน หนังสือเล่มเล็กสีแดงที่ประทับตราก็ถูกส่งให้ทั้งสองคน

หมิงซีรับมาแล้วใส่ไว้ในกระเป๋าที่พกติดตัว

ฟู่ซือเยี่ยนกลับไม่รับมา สีแดงสดยิ่งท...