บท 17

ไม่ทันที่หมิงซีจะพูด หลินเสวี่ยเวยก็ยื่นมือที่ถูกลวกจนแดงออกมา แล้วพิงอกฟู่ซือเยี่ยนร้องไห้ “พี่อาเยี่ยนพี่ อย่าโทษหมิงซีเลย เธอคิดว่าฉันแย่งคุณไปจากเธอ เธอถึงได้โกรธแบบนี้...”

ฟู่ซือเยี่ยนฟังเสร็จ หันไปมองหมิงซีด้วยสายตาที่แฝงด้วยการพิจารณา “เป็นอย่างนั้นเหรอ?”

หมิงซีมองคนสองคนตรงหน้าโดยไม่มีสีห...