บท 172

ยังไม่ทันจะเข้าห้อง เขาก็หยุดกึก มองดอกกุหลาบขาวบนโต๊ะน้ำชาอย่างเย็นชา

“ชอบดอกไม้เหรอ?” เขาถาม

ในความทรงจำเขาไม่เคยให้ดอกไม้ใครเลยสักครั้ง

หมิงซีไม่รู้จะพูดอะไร พึมพำว่า “แล้วแต่คน”

พูดจบเธอก็อยากจะกัดลิ้นตัวเอง

สีหน้าของฟู่ซือเยี่ยนก็พลันมืดมนลง

จริงๆ แล้วเธอไม่ได้ตั้งใจจะกระตุ้นเขา แต่...