บท 258

ดวงตาของลู่จิ่งสิงช่างคมกริบ สายตาเย็นชาไร้ความปรานีแทบจะบอกได้จากการมองเพียงครั้งเดียว

ซูเนี่ยนหายใจไม่ออก ไม่ตอบอะไร เพียงแค่อยากหนีไป

เฉินเย่าทนความเจ็บไม่ไหวจนตัวสั่น "น้องเขย รีบจับนังตัวแสบขึ้นรถไปก่อน เราต้องรีบไป ไม่งั้นจะมีปัญหา!"

ลู่จิ่งสิงมองเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งของซูเนี่ยน แล้วมองไปที่ขาเต...