บท 29

“หมิงซี!!!”

มือใหญ่อบอุ่นและแห้งทันทีที่ปกป้องเธอได้ทันท่วงที

หมิงซีกลัวจนไม่กล้าลืมตาอยู่นาน เมื่อแน่ใจว่าไม่มีอันตรายแล้ว เธอจึงค่อยๆ ลืมตา

ดวงตาสวยภายใต้แว่นตาทองของป๋อซือเหนียนเต็มไปด้วยความตึงเครียด ร่มที่เขาเพิ่งทิ้งไปในความตื่นตระหนกยังนอนอยู่บนพื้น

หัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้น ยังไม่...