บท 37

ข้างๆ ยังมีพยาบาลและแม่บ้านกำลังมองอยู่ หลินเสวียเวยไม่เคยถูกดูถูกแบบนี้ตั้งแต่เด็กจนโต ใบหน้าซีดเผือดและร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร

เธอร้องไห้จนพูดไม่เป็นคำว่า "คุณป้าเหวิน...คุณไม่ชอบฉัน ฉันไม่โทษคุณ...แต่ฉันแค่อยากมาเยี่ยมคุณปู่ ฉันไม่มีเจตนาไม่ดีจริงๆ..."

"ในเมื่อรู้ว่าตัวเองน่ารังเกียจแล้วทำไม...