บท 371

เมื่อเหวินฉี่ออกมา ขาของเธออ่อนแรง ใบหน้าซีดเซียว ราวกับแก่ลงไปในพริบตาเดียว

"แม่เหวิน!" เวินอิ่งร้องออกมาอย่างตกใจ รีบประคองเหวินฉี่ที่กำลังจะล้มลง

เหวินฉี่พยุงหัวของตัวเอง ริมฝีปากซีดเผือดพูดว่า "ทำไมมือฉันถึงสั่น ขาก็อ่อนแรง..."

เวินอิ่งพยุงเธอขึ้นรถ พูดด้วยความห่วงใยว่า "แม่เหวิน ยาที่ฉันใ...