บท 46

เขายาวเรียวของเขากำแน่นอยู่ที่ราวจับ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเคร่งขรึมปกคลุมด้วยความเย็นชา

ในที่สุดเขาก็ปล่อยมือ หันหลังแล้วจากไป

ในห้อง

เหวินฉีอยากจะพูดแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง

เธออยากจะพูดให้เข้าใจกัน แต่ก็ทนไม่ไหวที่ลูกชายของเธอทำตัวเองให้ลำบาก

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีผู้หญิงที่แกล้งทำตัวดีอีก คิดดูเถอ...