บท 513

ลู่จิ่งหานพูดช้าๆ เสมอเมื่อพูด ทำให้บรรยากาศน่ากลัวมาก

ซูเนี่ยนเม้มริมฝีปาก “ลู่จิ่งหาน เรื่องของสวีเหยียนเจวี๋ยเป็นฉันที่สั่งการ ถ้าคุณมีความแค้นอะไร มาลงที่ฉันเถอะ!”

ตอนนั้นเอง พนักงานเสิร์ฟเคาะประตู นำข้าวต้มข้าวฟ่างมาพร้อมกับผักดองหวาน

ลู่จิ่งหานมีสีหน้าเรียบเฉย “นั่งลงกินข้าวเถอะ”

ซูเนี...