บท 638

ลู่จิ่งหางตอนนี้ไม่ได้ยินอะไรอีกแล้ว กำปั้นของเขายังคงกระหน่ำลงไปที่ใบหน้าของหวังจื้อกังด้วยแรงทั้งหมดที่มี

ฟันของเขาถูกทุบจนแตก หวังจื้อกังแทบจะขาดใจ

ซูเนี่ยนร้องตะโกนอีกครั้ง “ลู่จิ่งหาง!”

กำปั้นที่กำลังจะทุบลงไป หยุดห่างจากใบหน้าหวังจื้อกังเพียงหนึ่งเซนติเมตร

เขาหันหน้าไปมองซูเนี่ยน ใบหน้าของเขาเ...