บท 95

หมิงซีตอนนี้ตื่นเต้นจนขาอ่อนแรง อาวุธเดียวที่มีคือไฟฉายในมือ

ได้ยินเสียง ‘แกร๊ก’ ประตูใหญ่ส่งเสียงแหลมเบาๆ ถูกเปิดออก

หมิงซีมองไปรอบๆ ห้อง ที่นี่ไม่มีเฟอร์นิเจอร์อะไรเลย แม้แต่ที่ซ่อนตัวก็ไม่มี

เธอต้องซ่อนอยู่หลังประตูห้องนอน ยกไฟฉายขึ้นสูง

เสียงฝีเท้าเบาๆ นอกประตู ในความเงียบสงัดของคืน...