บท 228

ฮั่วหรูซีเอนตัวลงนอนบนโซฟาอย่างเกียจคร้าน เกือบจะถอดรองเท้าอยู่แล้ว

"ต้องให้ฉันพูดอีกกี่ครั้ง ว่าถ้าไม่ได้รับอนุญาต ห้ามมาหาฉันตามอำเภอใจ นายคิดว่าฉันว่างงานเหมือนนายหรือไง?" เสิ่นจิงเจวี๋ยไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้น มองต่ำเซ็นเอกสารเท่านั้น

"ยังต้องขออนุญาตอีก... นายนึกว่าตัวเองเป็นใคร? ท้องพระโรงในวัง ...