บท 327

เสิ่นจิงเจวี๋ยเจ็บปวดจนเหงื่อกาฬแตกพลั่กทั่วใบหน้า ผสมปนเปไปกับน้ำฝนอย่างรวดเร็ว

“คุณบาดเจ็บเหรอคะ?” ถังเชี่ยวเอ๋อร์เงยหน้าขึ้นในอ้อมแขนของเขา มองใบหน้าที่ซีดเซียวไร้สีเลือดของเขาอย่างกังวล

“ไม่เป็นไร” เสิ่นจิงเจวี๋ยอดทนต่อความเจ็บปวด น้ำเสียงทุ้มนุ่มลึกไม่แสดงพิรุธใดๆ

ถังเชี่ยวเอ๋อร์ยังขวัญเสียไม่ห...