บท 397

ที่ต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ข้างๆ เขา ในช่วงสามปีที่ถูกเขาเมินเฉยและเย็นชาใส่ วันแล้ววันเล่าก็ค่อยๆ โทรมลงไปแบบนี้ เขาควรตายจริงๆ

“พี่รองเมื่อก่อนชอบว่าฉันอ้วนจ้ำม่ำ ตอนนี้ฉันผอมแล้ว เขาก็เลยพูดไม่ออกแล้วล่ะสิ”

ถังเชี่ยวเอ๋อร์ทำหน้าไม่ยี่หระ เอนตัวซบไหล่ถังชิวอ้อนๆ “แล้วอีกอย่าง ฉันผอมแล้วเป็นไง? ไม่สวยเ...