บท 411

พอนึกถึงเรื่องอื้อฉาวในปีนั้น เซี่ยเจิ้งหลงก็โกรธจนแทบทนไม่ไหว อยากจะบีบคอคุณนายเซี่ยกับไอ้สารเลวตัวน้อยที่อยู่ตรงหน้านี่ให้ตาย!

“ไอ้โง่!”

เซี่ยจิ้นหวนแค่นเสียงหัวเราะ สบถด่าในใจ แล้วหันหลังกลับไปอีกครั้ง

เขาไม่คิดจะหยิบเรื่องนี้ขึ้นมาพูดอีกแล้ว เพราะนั่นคือประวัติศาสตร์ความอัปยศของแม่ ทุกครั้งที่พู...