บท 47

ทั้งสามคนยังคงพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน เมื่อเห็นภาพนี้ ดวงตาของเสิ่นจิงเจวี๋ยก็มืดลง ในที่สุดเขาก็ทนไม่ไหวจนต้องเปิดปากพูดออกมา

"ฮึ! วาดได้แค่นี้ก็กล้าจัดนิทรรศการภาพวาดเหรอเนี่ย ไม่ว่าใครก็เป็นจิตรกรได้แล้วจริงๆ สินะ"

"เสิ่นจิงเจวี๋ย! ที่ให้คุณเข้ามาก็เพราะเห็นแก่หน้าคุณปู่นะ ถ้าไม่เข้าใจงานศิลปะ ...