บท 480

เขา... คือหลิ่วสุยเฟิงเหรอ?

ถังเยว่ชะงักไปครู่หนึ่ง รีบโน้มตัวลง แขนซ้ายยันเบาะนั่งไว้ ส่วนมือขวาก็กระชากเทปกาวออกจากปากของเขา

หลิ่วสุยเฟิงหอบหายใจอย่างหนัก ใบหน้าสวยงามเย้ายวนราวกับจิ้งจอกเต็มไปด้วยเหงื่อบางๆ งดงามจนแยกเพศไม่ออก

ผิวของเขาละเอียดขาวผ่องราวกับเครื่องกระเบื้องชั้นดี ริมฝีปากแดงระเรื่อ...