บท 511

เสิ่นจิงเจวี๋ยหยุดชะงักด้วยฝีเท้าที่หนักอึ้ง หลับตาที่แสบร้อนลง

ภาพในคืนนั้นที่ร่างกายของพวกเขาสัมผัสกันอย่างเปิดเผยผุดขึ้นมาในใจ ริมฝีปากบางร้อนผ่าวของเขาบดเบียดอยู่กับใบหูแดงก่ำราวกับเลือดของเธอ กระซิบซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเขารักเธอมากเพียงใด

เธอเบ่งบานอย่างนุ่มนวลและเขินอายอยู่บนร่างของเขา เสียงหอบหาย...