บท 1124

สุอินไม่ได้หมดสติไปนานนัก เพียงแต่ในสองชั่วโมงที่เธอตื่นขึ้นมา ทุกนาทีทุกวินาทีทำให้เจียงเลี่ยหยางรู้สึกเหมือนผ่านไปเป็นปี

เจียงเลี่ยหยางบินกลับมาจากต่างประเทศ ทำงานต่อเนื่องหลายวัน วิ่งมาที่โรงพยาบาลอย่างเหนื่อยล้า เขาจับมือสุอินไว้ และเผลอหลับไปข้างๆ มือของเธอ

มือของทั้งสองคนเชื่อมโยงกันอย่างแน่นห...