บท 1189

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ถึงจะถึงจุดหมาย เขากับหยู่หรานถูกโยนเข้าไปในห้องหนึ่งพร้อมกัน

หลังจากที่คนร้ายพาพวกเขามาถึงจุดหมาย ก็เหมือนลืมพวกเขาไป แค่ขังพวกเขาไว้

เจียงเลี่ยหยางไม่เคยนั่งรอชะตากรรม

เมื่อรู้สึกว่าไม่มีเสียงรอบข้าง เขาก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง แต่เชือกที่มัดมือและเท้าของเขาแน...