บท 182

เห็นน้องสาวน้ำตาคลอเบ้า เจียงเลี่ยหยางก็ใจอ่อนลง ยื่นมือไปเช็ดน้ำตาที่หางตาของเธอแล้วปลอบว่า

“พอแล้ว เสียนเสียนอย่าร้องไห้เลย พี่ก็แค่ถามเธอเล่นๆ เท่านั้น”

เจียงเสียนเยว่สูดจมูกอย่างเศร้าแล้วพูดด้วยน้ำเสียงงอนๆ ว่า “พี่คะ น้ำเสียงของพี่เมื่อกี้นี้ไม่ใช่แค่ถามเล่นๆ เลย ท่าทางจริงจังมาก...”

เจียงเ...