บท 353

เจียงเซียนเยว่ทรุดตัวลงกับพื้น กอดเสี่ยวเป่าไว้แน่นทั้งน้ำตา...

"เสี่ยวเป่า เสี่ยวเป่าของแม่ ตื่นขึ้นมา! ลืมตาดูแม่สิ! แม่ขอโทษที่มาช้า เสี่ยวเป่า ฮือฮือ..."

กูซินซินที่กำลังตั้งครรภ์เห็นภาพความเจ็บปวดของแม่และลูกก็รู้สึกสะเทือนใจ

พร้อมกับที่เธอยังคงระวังตัว มองไปรอบๆเพื่อดูว่ามีใครอยู่ในห้องนั้นอีก...