บท 388

“ช่วงนี้งานยุ่งมาก ไม่อยู่บนท้องถนน ก็ต้องไปต่างประเทศทำงาน คิดว่าจะกลับมาหาคุณเป็นคนแรก แต่ก็สายไปอีกแล้ว” จั่วจือเหยียนยิ้มให้เธอ

“ไม่สาย” กู้ซินซินสีหน้าแจ่มใส ดวงตาสะท้อนดอกไม้ไฟสีฟ้าในท้องฟ้า

เมื่อได้ยินคำสองคำที่เธอพูดออกมา จั่วจือเหยียนตาเป็นประกาย "หมายความว่าฉันยังมีโอกาสใช่ไหม?"

กู้ซินซ...