บท 5

ฮั่วเซี่ยงหยินเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย หรี่ตาจับจ้องไปที่ระเบียงเล็กๆ ของห้องใต้หลังคาที่ไม่มีใครอยู่

เขานิ่งเงียบไปสองวินาที แล้วสั่งเสียงเบาๆ ว่า "คุณพาพวกเขาเข้าไปก่อน!"

อา...นี่...

เจิ้งลี่ทำหน้าแปลกใจ แต่ไม่กล้าสงสัยคำสั่งของนายน้อย จึงได้แต่โบกมือให้เพื่อนเจ้าบ่าวที่อยู่ข้างหลัง

"ไปกันเถอะ พวกคุณตามฉันเข้าไปก่อน!"

ขบวนรับเจ้าสาวของตระกูลฮั่วถูกกั้นอยู่หน้าบ้านตระกูลกู้โดยกลุ่มเพื่อนเจ้าสาวที่ขอซองแดง บรรยากาศคึกคักมาก!

ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าเจ้าบ่าวตัวจริงได้อ้อมไปที่ประตูหลังของบ้านตระกูลกู้แล้ว...

ที่ประตูหลังบ้านตระกูลกู้

เด็กสาวคนหนึ่งเดินออกมาด้วยท่าทางไม่แยแสกับใคร ฮัมเพลงเดินขบวนแต่งงานออกมา

เดินไปไม่กี่ก้าว คอเสื้อหลังถูกดึงขึ้นด้วยแรงหนึ่ง ร่างทั้งร่างถูกยกขึ้น เท้าทั้งสองลอยอยู่กลางอากาศ เหมือนลูกแกะที่รอถูกเชือด...

"คิดจะหนี?"

เสียงผู้ชายที่ทุ้มต่ำเหมือนเชลโล่ แฝงไปด้วยความอันตรายอย่างเต็มเปี่ยม เย็นชาเข้าหู

กู้ซินซินหันหลังไปหาผู้ชายที่ลอบโจมตีเธอ แต่ก็จำเสียงได้ทันทีว่า เป็นเสียงของฮั่วเซี่ยงหยิน!

แค่มองแวบเดียวจากระยะไกล ฮั่วเซี่ยงหยินก็จำเธอได้จริงๆ!

แต่ไม่เป็นไร เธอยังมีแผนสำรอง

กู้ซินซินหันไปมองฮั่วเซี่ยงหยิน ทำเสียงแหลม และพูดติดอ่างว่า "คุณ....คุณลุง คุณ...คุณคือไครเหรอ? ทำไมคุณดึงฉันไว้?"

เมื่อเห็นใบหน้าของผู้หญิงที่หันมา ฮั่วเซี่ยงหยินก็ตกใจ เหมือนเห็นผี ปล่อยมือทันที

ผู้หญิงตรงหน้ามีใบหน้าที่เต็มไปด้วยไฝ คิ้วหนา ปากอวบอิ่ม  ทาอายแชโดว์หลากสี

หน้าตาน่าเกลียดมาก

กู้ซินซินเห็นฮั่วเซี่ยงหยินตกใจจนเปลี่ยนสีหน้าเพราะหน้าที่แต่งน่าเกลียดของเธอ ใจในใจรู้สึกสะใจ!

เธอแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องแล้วพูดว่า "คุณลุง คุณมา...มาเพื่อรับเจ้าสาวใช่ไหม? คุณเข้าผิดประตูแล้วนะ! รับเจ้าสาวต้องเข้าประตูหน้า เจ้าสาวของคุณรออยู่ข้างในนะ!"

ฮั่วเซี่ยงหยินหรี่ตา จ้องมองผู้หญิงหน้าตาน่าเกลียดตรงหน้าด้วยความเย็นชา เกือบจะเชื่อคำพูดของเธอ

ริมฝีปากบางของผู้ชายยกขึ้นเล็กน้อยเป็นเส้นโค้งเย้ยหยัน "จริงเหรอ? แล้วทำไมมือของคุณถึงสวมแหวนหมั้นพิเศษของตระกูลฮั่วล่ะ?"

พูดจบ ฮั่วเซี่ยงหยินก็ดึงมือเธอมายกขึ้น มองแหวนเพชรที่นิ้วนางของเธอด้วยสายตาเย็นชา!

กู้ซินซิน: "..."

จบแล้ว !

ไม่ใช่เพราะเธอลืมถอดออก แต่เพราะมันเหมือนติดอยู่กับมือของเธอ ใช้สบู่ถูยังถอดไม่ออก!

ฮั่วเซี่ยงหยินจ้องมองเธอด้วยสายตาลึกซึ้ง รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ แล้วตอบคำถามในใจของเธอ

"ไม่ต้องเสียแรง แหวนวงนี้ทำจากแพลทินัมผสมวัสดุพิเศษ ต้องใช้เจลหล่อลื่นพิเศษถึงจะถอดออกได้"

กู้ซินซินกัดฟัน นี่มันแผนร้ายจริงๆ!

โอเค หนีไม่ได้ เธอยอมรับ!

"คุณลุง ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เรามาพูดกันตรงๆ เถอะ! ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้อยากแต่งงานกับฉันจริงๆ แต่เพราะเหตุผลบางอย่างที่บอกไม่ได้จึงต้องการภรรยาในนามเท่านั้น ใช่ไหม?"

ฮั่วเซี่ยงหยินไม่ตอบ เธอฉลาดมาก

กู้ซินซินยิ้มบางๆ แล้วพูดว่า "คืออย่างนี้ พี่สาวของฉัน กู้เสวี่ยเอ๋อร์ ยินดีแต่งงานกับคุณมาก เธอสวยกว่า หุ่นดีกว่าฉัน คุณแต่งงานกับเธอไม่มีผิดพลาดแน่นอน!"

ฮั่วเซี่ยงหยินหรี่ตา เด็กสาวคนนี้ดูเหมือนจะไม่อยากแต่งงานกับเขาจริงๆ?

ยังกลัวจนไม่อยากเข้าใกล้?

นี่มันแปลกใหม่!

ผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เห็นเขา พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อดึงดูดความสนใจของเขา อยากเป็นผู้หญิงของเขา!

และสิ่งที่เขาต้องการก็คือผู้หญิงที่ไม่ยุ่งยากแบบนี้!

ฮั่วเซี่ยงหยินพูดด้วยริมฝีปากบางว่า "แหวนอยู่ที่มือของใคร ผู้หญิงที่ฉันจะแต่งงานด้วยก็คือคนนั้น"

กู้ซินซินขมวดคิ้ว "ง่ายๆ แบบนี้! คุณเอาเจลหล่อลื่นพิเศษที่คุณพูดถึงมาให้ฉัน ฉันจะถอดแหวนออกแล้วคืนให้คุณ คุณก็ไปใส่ให้กู้เสวี่ยเอ๋อร์ก็ได้!"

ฮั่วเซี่ยงหยินคิดว่าเธอช่างพูดเก่ง "ฉันไม่มี"

"งั้นคุณก็ไปซื้อมา!"

"มันหายไปแล้ว ซื้อมันไม่ได้!"

"อ้อ อย่างนี้เอง..." กู้ซินซินกัดฟันยิ้มอย่างเย็นชา แล้วชี้ไปที่ด้านหลังของผู้ชาย "คุณลุง ดูเร็ว! หมูแม่สีรุ้ง!"

ฮั่วเซี่ยงหยินหน้าตาย ริมฝีปากบางกระตุกเล็กน้อย

...เด็กน้อย

วินาทีถัดมา กู้ซินซินที่เพิ่งจะวิ่งหนีไปก็ถูกผู้ชายจับที่คออีกครั้ง แล้วถูกยกขึ้นด้วยท่าทางที่ไม่แยแส พาไปอย่างไม่สนใจ

แม้กู้ซินซินจะยังคงดิ้นรนเตะขาอยู่ก็ตาม

...

อีกด้านหนึ่ง เจิ้งลี่พาเพื่อนเจ้าบ่าวที่หล่อเหลาเพิ่งจะก้าวเข้ามาในห้องนั่งเล่นของบ้านตระกูลกู้ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เป็นนายน้อยโทรมา

เขาหยุดก้าว รับโทรศัพท์ด้วยความเคารพ หลังจากวางสาย สีหน้าเคร่งขรึมแล้วหันกลับ พาเพื่อนเจ้าบ่าวออกไป

เมื่อเห็นเช่นนั้น หลิวลี่ที่กำลังยิ้มอย่างภาคภูมิใจก็รีบวิ่งตามไปถามว่า "ผู้ช่วยเจิ้ง เจ้าสาวรออยู่ข้างใน คุณจะไปไหน?"

เจิ้งลี่มองหลิวลี่แล้วพูดว่า "นายน้อยของฉันได้รับเจ้าสาวด้วยตัวเองแล้ว"

หลิวลี่ตกใจ "ได้รับแล้ว? เป็นไปไม่ได้! เสวี่ยเอ๋อร์ของฉันยังอยู่ในบ้าน!"

เจิ้งลี่ขมวดคิ้ว "เสวี่ยเอ๋อร์? คุณผู้หญิง คุณอาจจะเข้าใจผิด นายน้อยของฉันจะแต่งงานกับคุณกู้ที่ไม่ได้ชื่อเสวี่ยเอ๋อร์!"

พูดจบ เจิ้งลี่ก็เดินผ่านหลิวลี่ไปอย่างเย็นชา ไม่หันกลับมา

หลิวลี่ตกตะลึง หน้าซีดเหมือนกระดาษ

อะไร?

เข้าใจผิดเหรอ?!

ญาติพี่น้องเริ่มซุ๊บซิ๊บอย่างอื้ออึง...

กู้ไป่ชวนที่เพิ่งจะถูกญาติๆ ล้อมรอบยกย่อง ตอนนี้กลายเป็นเป้าหมายของการเยาะเย้ยของคนอื่น!

กู้ไป่ชวนหน้าเสีย สีหน้าแย่มาก หันไปโกรธหลิวลี่ที่ทำให้เขาต้องจัดงานใหญ่โต

"หลิวลี่! นี่มันเรื่องอะไรกัน! คุณไม่บอกว่าคุณชายฮั่วจะรับเสวี่ยเอ๋อร์เหรอ?"

หลิวลี่ทำหน้างง "ฉัน...ฉันก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น! ตอนที่คนจากตระกูลฮั่วมาสู่ขอ พวกเขาบอกว่าจะรับลูกสาวของเรา แม้กระทั่งของหมั้นก็ส่งมาที่บ้านเรา...ไป่ชวน คุณก็เห็นใช่ไหม?"

กู้ไป่ชวนตบหลิวลี่อย่างแรง

"ทำไมคุณไม่ตรวจสอบให้ชัดเจนก่อนจัดงานใหญ่โต คุณทำให้ตระกูลกู้ของเราขายหน้า!"

กู้เสวี่ยเอ๋อร์ที่ยังไม่เห็นเจ้าบ่าวเข้ามารับเธอ ได้ยินเสียงทะเลาะกันข้างนอก จึงลากชุดแต่งงานออกมาถาม

"พ่อ...แม่! พวกคุณทำอะไรกัน! เจ้าบ่าวของฉัน คุณชายฮั่วของฉันอยู่ไหน?"

"เสวี่ยเอ๋อร์ คนของคุณชายฮั่วเพิ่งบอกว่ามันผิดพลาด พวกเขาได้รับเจ้าสาวตัวจริงไปแล้ว!"

กู้เสวี่ยเอ๋อร์ตกใจ "อะไรนะ? แม่! เรื่องแบบนี้จะผิดพลาดได้ยังไง? คุณชายฮั่วไม่ใช่ว่าจะแต่งงานกับฉันเหรอ?"

หลิวลี่กุมหน้าที่ถูกกู้ไป่ชวนตบ "เสวี่ยเอ๋อร์ อย่าโทษแม่ ตอนนี้แม่ก็งงไปหมดแล้ว..."

ญาติพี่น้องที่ไม่ชอบหน้ากู้แม่ลูกตั้งแต่แรกเริ่ม หันมาเยาะเย้ย

"เสวี่ยเอ๋อร์ ถึงขั้นนี้แล้ว เธอก็อย่าคิดไปเองเลย! คิดดูให้ดีๆ คุณชายฮั่วที่มีสถานะขนาดนั้น จะมาแต่งงานกับนักแสดงที่มีข่าวฉาวเต็มไปหมดได้ยังไง!"

"ฉันก็แปลกใจอยู่เหมือนกัน ว่าเธอจะยกระดับตัวเองขึ้นมาไปเกี่ยวข้องกับครอบครัวอันดับหนึ่งได้ยังไง ที่แท้ก็เป็นเรื่องเข้าใจผิด!"

"เสวี่ยเอ๋อร์ เธอกลับไปถ่ายละครต่อเถอะ! อย่างน้อยในละครเธอจะได้แต่งงานกับซีอีโอที่เธอฝันถึง! ฮ่าๆๆ..."

กู้เสวี่ยเอ๋อร์ทนไม่ได้กับการเยาะเย้ยของญาติๆ จึงมองหลิวลี่ด้วยความโกรธแล้ววิ่งกลับเข้าห้อง

น่ารำคาญจริงๆ ชีวิตนี้ไม่มีหน้าพบใครแล้ว!

แต่ ทำไมถึงผิดพลาดได้!

คุณชายฮั่วไม่ใช่ว่าส่งแหวนให้เธอแล้วเหรอ?

ไม่!

เธอไม่เชื่อ เธอไม่เชื่อ คุณชายฮั่วของเธอ...รับผู้หญิงแบบไหนไปกัน?

เธอคือใคร?

เธอก็นามสกุลกู้ และอาศัยอยู่ใกล้ๆ นี้เหรอ?