บท 547

顾芯芯จ้องเขาสักพักแล้วยิ้มแห้งๆ

“ใช่ค่ะ บังเอิญจริงๆ บังเอิญจนไม่เหมือนบังเอิญเลยค่ะ!”

จั่วจือเหยียนเท้าคางด้วยมือเดียว ดวงตาเจ้าเล่ห์ของเขาแฝงไปด้วยความล่อลวง “อย่าคิดมากไปเลย ฉันแค่อยากมาพักผ่อนที่นี่จริงๆ”

“อ้อ” กู้ซินซินตอบกลับอย่างไม่สนใจการเดินทางของเขา จากนั้นก็ไม่สนใจเขาอีก ก้มหน้าดื่ม...