บท 856

โซเฟียตกใจ "ไม่นะ ฉัน...ฉันแค่รีบเกินไป อยากปลอบใจเธอ..."

เย่จ้านมองเธอด้วยสายตาเย็นชา "โซเฟีย เธอคงไม่เคยหวังให้ขาของฉันหายดีใช่ไหม?"

โซเฟียยื่นมือไปจับเขา "อาจ้าน เธอเป็นสามีของฉัน ฉันจะไม่หวังให้เธอดีขึ้นได้ยังไง..."

เย่จ้านยกมือขึ้นผลักมือเธอออกอย่างเย็นชา "ขอบคุณเธอมาก ตอนนี้ฉันเหนื่อยมาก เธอช่...