บทที่ 249 ได้รับทุกอย่างด้วยการนอนกับผู้ชาย

แซคคารีเอ่ย "คุณ..."

เขากล้ำกลืนฝืนทนคำว่า "ช่างไม่รู้จักพอ" ลงคอ ลูกกระเดือกขยับขึ้นลงหลายครั้งขณะที่เส้นเลือดบนหน้าผากปูดโปน หลังจากข่มใจอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็เค้นถ้อยคำที่สละสลวยกว่าออกมาจากสมองที่กำลังสับสนได้ "ทำไมไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจตัวเองบ้าง"

เขาหลงลืมคำพูดที่เคยพูดกับกระต่ายน้อยไปเสี...