บทที่ 303 เขาไม่ไปไหนเลย

น้ำเสียงของเขาเจือความงัวเงียอย่างชัดเจนของเวลาเช้าตรู่ ดึงวิโนนากลับสู่ห้วงสำนึก เธอสะดุ้งตกใจ กวาดตามองไปรอบห้อง สภาพแวดล้อมที่คุ้นเคยค่อยๆ ปรากฏชัดเจนขึ้น

เธอกระเด้งตัวลุกจากเตียง เหลือบมองเสื้อผ้าชุดเดิมจากเมื่อวานที่ยับยู่ยี่ เป็นหลักฐานยืนยันการค้างคืนที่ไม่ได้คาดคิด "ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...