บทที่ 1009: คุณไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ฉัน

พอผมของเอเวลินแห้ง เดอร์มอตก็ถามขึ้น "กินข้าวยัง?"

"ยังเลยค่ะ" เธอเพิ่งออกจากโรงพยาบาล ตั้งใจว่าจะกลับมาอาบน้ำแล้วล้มตัวลงนอน ช่วงนี้เธอนอนไม่ค่อยหลับเลย

"เดี๋ยวผมทำให้กิน" เดอร์มอตพูดพลางมุ่งหน้าไปที่ห้องครัว

เอเวลินรีบห้ามเขา "ไม่ต้องหรอกค่ะ ที่นี่ไม่ค่อยมีอะไรกินเลย เราสั่งอาหารข้างนอกมากินกัน...