บทที่ 113 ฉันไม่กินคำของฉัน

เอเวลินหนีจากเฮนรี่มาได้ในที่สุด และกำลังคิดจะหามุมสงบๆ พักผ่อน ทันใดนั้นเดอร์มอตก็ปรากฏตัวขึ้นข้างๆ เธอ ราวกับโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้

"ผมขอโทษเรื่องคุณปู่..."

"คุณดอยล์ คุณคิดว่าฉันพูดเล่นเหรอคะ ตอนที่บอกว่าเฮนรี่เป็นคุณปู่ของฉันน่ะ" เอเวลินหยุดเดินแล้วหันไปหาเขา

เดอร์มอตตัวแข็งทื่อ ฟังเธอพูดต่อ "ไ...