บทที่ 1151: สำหรับคุณ

เช้าวันต่อมา เมื่อเอเวอลีนลุกจากเตียงในที่สุด เดอร์มอตก็ได้เตรียมอาหารเช้าไว้เรียบร้อยแล้ว ส่วนเฮนรี่ก็นั่งรอสบายๆ อยู่ที่โต๊ะ ดูเหมือนกำลังรอเธออยู่

เอเวอลีนรู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย เธอรีบลงไปที่ห้องอาหาร "ขอโทษค่ะ คุณเฮนรี่ ฉันเผลอหลับยาวไปหน่อย"

"ไม่เป็นไรเลย ยังเช้าอยู่เลย ฉันแค่อายุมากแล้ว...