บทที่ 1236: มันเป็นเขาจริงๆ

วันต่อมา เอเวลินตื่นขึ้นมารู้สึกดีขึ้นมากและพยายามลากสังขารตัวเองลงจากเตียงได้สำเร็จ

แต่เดอร์มอตน่ะหรือ? เขายังคงลุกนั่งแทบไม่ไหว

เอเวลินค่อยๆ เดินไปที่ข้างเตียงของเดอร์มอต "เดี๋ยวฉันช่วยนะ"

"ไม่เป็นไร เธอไม่ต้องหรอก แผลเธอยังไม่หายดีเลย ให้ทอดด์จัดการเถอะ" เดอร์มอตโบกมือปัด แต่ไม่ทันที่เขาจะพูดจ...