บทที่ 1308: หวานเหมือนน้ำผึ้ง

หนึ่งชั่วโมงต่อมา เอเวอลีนก็นอนแผ่อยู่บนเตียง ส่งสายตาล้อเลียนไปยังเดอร์มอท "นี่เป็นความผิดคุณทั้งหมดเลย ตอนนี้ฉันยังไม่ได้กินข้าวเย็นเลยนะ"

"ใจเย็นๆ ที่รัก เดี๋ยวผมทำอะไรง่ายๆ ให้กินเดี๋ยวนี้แหละ" เดอร์มอทพลิกตัวลงจากเตียง คว้าเสื้อผ้ามาใส่ แล้วเดินลงไปชั้นล่างที่ห้องครัว

คำพูดของเอเวอลีนออกแนวหย...