บทที่ 667 ฉันไม่สนใจ

เบลคฟังคำพูดของเอเวลิน รู้สึกจนปัญญา เอเวลินไม่ไว้หน้าเขาเลยจริงๆ

"พ่อรู้ว่าลูกโกรธ แต่ยังไงลูเซียก็เป็นลูกสาวของพ่อ ถึงเธอจะผิดเต็มประตู พ่อก็ทอดทิ้งเธอไม่ได้" เบลคถอนหายใจ อย่างน้อยเขาก็ต้องทำในสิ่งที่พ่อควรทำ

ใบหน้าของเอเวลินเคร่งขรึม ผิดหวังอย่างมากกับการตัดสินใจของเบลค "นี่เป็นความผิดของลูเซี...