บท 6

อีกแล้วสิ อเล็กซ์มาช่วยฉันได้ยังไงก็ไม่รู้ ครั้งแรกน่ะเรื่องบังเอิญ แต่พอเป็นครั้งที่สองนี่สิ...

ฉันหนาวสั่นตัวเปียกโชก ใบหน้าซบอยู่กับคอของเขา แต่เขากลับอุ้มฉันไว้ได้อย่างง่ายดาย พอรู้สึกว่าร่างกายเริ่มขยับ ฉันก็อ้าปากพูด

“...หนังสือ”

“หือ?”

“หนังสือของฉัน... อยู่ใน...บนเก้าอี้”

“...นี่เธอกำลังห่วง...