บท 68

ทีแรกฉันไม่อยากแตะต้องตัวเขาเลย ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรแล้วก็ไม่อยากทำให้อาการแย่ลง ฉันคุกเข่าลงข้างๆ เขา “เป็นอะไรไปน่ะ” โอ้ยยย…

“อ่าห์…” เป็นคำตอบเดียวของเขา

ลมหายใจของเขาเริ่มไม่สม่ำเสมอ ฉันนั่งคุกเข่าแล้วประคองศีรษะเขามาวางบนตัก สัมผัสเส้นผมเขาเบาๆ ไม่กล้าแตะต้องส่วนอื่น

“ชะ ช่วยด้วย!” ฉันร้องตะ...