บทที่ 12

ฉันเหลือบมองนาฬิกาปลุกบนโต๊ะข้างเตียง ตัวเลขดิจิทัลเรืองรองบอกเวลา 6:05 น. การตื่นนอนในเวลาเช้าตรู่แบบนี้กลายเป็นกิจวัตรของฉันไปแล้ว ฉันไม่สามารถข่มตาหลับให้สนิทได้อย่างเป็นสุขเลย เมื่อหันไปมองเอไลจาห์ที่ใช้แขนแข็งแรงของเขาโอบรอบเอวฉันไว้อย่างแผ่วเบา ฉันก็รู้ว่าเขายังคงหลับเป็นสุขโดยไม่รับรู้ถึงปัญห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ