บทที่ 21

หลายวันผ่านไป แต่ฉันก็ยังหยุดคิดถึงเย็นวันนั้นกับโอลิเวียไม่ได้

ความอบอุ่นจากมือของเธอที่วางทับมือฉัน น้ำเสียงทุ้มนุ่มที่ปลอบประโลมของเธอ จูบที่แก้มซึ่งจุดประกายทุกเส้นประสาทในกายฉันให้ลุกเป็นไฟ มันมากเกินไป แต่ขณะเดียวกันก็ยังไม่ใกล้เคียงกับคำว่าพอเลยสักนิด ความรู้สึกหลากหลายถาโถมเข้ามาในอก—ความตื...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ